Izba Pamięci w Grabowcu zaprasza do obejrzenia wystawy
„Ochotnicy Bitwy Warszawskiej 1920 r.”
10 - 31 sierpnia 2023 r.
Wystawa opowiada o ludziach, którzy w lecie 1920 roku stanęli do obrony swojej niepodległej ojczyzny przed bolszewicką Rosją.
Letnie tygodnie 1920 r. i zwycięska Bitwa Warszawska przeszły do historii udowadniając hart ducha mieszkańców II Rzeczypospolitej. Zanim jednak do tego doszło, sytuacja Polski była bardzo trudna.
Po odwrocie z Kijowa w maju wielu wróżyło zbliżającą się klęskę w walce z bolszewikami. Oddziały bolszewickie podchodziły aż pod stolicę II Rzeczpospolitej. Od wyniku tego starcia zależała przyszłość nie tylko Polski, ale i zachodniej Europy.
Kiedy walka z bolszewickim najeźdźcą wchodziła w decydującą fazę, podjęto decyzję o utworzeniu Armii Ochotniczej. Jej dowództwo powierzono popularnemu gen. Józefowi Hallerowi. Przypuszcza się, że liczba ochotników stanowiła 20% całości składu formacji polskich. W najbardziej krytycznym momencie, latem 1920 roku, do Armii Ochotniczej wstąpiło łącznie ponad 100 tys. ludzi, z czego 30 tys. z samej Warszawy. Chociaż nierzadko brakowało im wyszkolenia i odpowiednich kwalifikacji, wnosili w szeregi armii także entuzjazm, który doskonale
działał na morale także regularnych oddziałów.
W działania o charakterze pomocniczym włączyły się niezliczone organizacje zawodowe, społeczne czy sportowe. Wśród ochotników znalazły się kobiety i mężczyźni z różnych części Polski i z
wielu grup społecznych. Nie zabrakło młodzieży (nawet całych klas pod opieką nauczycieli) i studentów (Legia Akademicka). Bezpośrednio na froncie znalazło się 9 tysięcy harcerzy, a 15 tys. wspierało walczących w formacjach pomocniczych. Do walki zgłaszali się ludzie różnych profesji: rzemieślnicy, profesorowie, lekarze, inżynierowie, prawnicy, pisarze. Kapłani nieśli posługę jako kapelanowie oddziałów. Ochotnicy z wpiętymi do czapek biało-czerwonymi rozetami stali się symbolem Bitwy Warszawskiej.
Biuro „Niepodległa”
Galeria zdjęć
