Dzień Wszystkich Świętych obchodzony jest w Kościele katolickim od IX wieku. Wyznaczył je na 1 listopada papież Grzegorz IV w 837 roku. Kościół 1 listopada wspomina wszystkich wiernych zmarłych, których życie nacechowane było świętością. Następnego dnia po Wszystkich Świętych (2 listopada) obchodzony jest dzień wspominania zmarłych (Dzień Zaduszny). Dla chrześcijan jest to dzień modlitw za wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy odeszli już z tego świata, przebywają w czyśćcu i potrzebują naszej modlitwy, by mogli dostąpić zbawienia.
Na mogiłach i cmentarzach płoną znicze i świeczki, które są symbolem pamięci o zmarłych. Składamy też ofiary na tzw. wypominki, wypisując imiona zmarłych na kartkach, prosząc, by cały Kościół modlił się za nich.
CMENTARZ w GRABOWCU
Cmentarz grzebalny rzymskokatolicki został założony w latach 1792-1798. Od początku funkcjonowania przeznaczony był także dla grekokatolików, a w latach 1875-1926 służył za miejsce pochówku prawosławnym. W latach 1857-1858 został ogrodzony drewnianym parkanem z bramą oraz otoczony fosą i rowem, które zmodernizowano w 1868 r. zabezpieczając teren cmentarza przed wypasem zwierząt. Na terenie cmentarza rosło około 200 drzew: lipy, kasztanowce, jesiony, brzozy, dęby, które nadawały cmentarzowi specyficznego charakteru. W roku 1888 przed cmentarzem zostały posadzone lipy, które tworzyły aleję prowadząca na cmentarz. Na cmentarzu dominowały nagrobki nawiązujące do stylu klasycystycznego wykonane z kamienia oraz metalowe krzyże będące trwałym świadectwem przeszłości. Najważniejszy w sztuce cmentarnej jest krzyż, stanowiący najczęstszy dominujący akcent kompozycji. W XIX w. w centralnej części cmentarza znajdowały się drewniane nagrobki w formie obelisków i krzyży na postumentach imitujących nagrobki kamienne przypominające pnie drzew na kopcach kamieni; żeliwnych, ażurowych krzyży, obelisków i figurek aniołków na grobach dzieci. W 1915 r. teren cmentarza został powiększony o 2 morgi. Po raz pierwszy msza św. na cmentarzu grzebalnym została odprawiona 2 listopada 1948 roku.
Cmentarz rzymskokatolicki zajmuje teren prostokąta o powierzchni ok. 4 ha, otoczony ogrodzeniem o prostym planie przestrzennym podzielonym na czworoboczne kwatery z aleją biegnącą środkiem przez całą jego długość wzdłuż osi wyznaczonej przez bramę. Najstarsze nagrobki zlokalizowane są w kwaterze północnej w rozproszonym układzie. W południowej części znajduje się kwatera wojskowa. Obok kopiec ziemny poświęcony powstańcom styczniowym. Wśród zabytkowych obiektów kilkadziesiąt kamiennych i żeliwnych pochodzi sprzed 1945 roku, pozostałe to obiekty nowsze i współczesne. Wiele starych nagrobków prezentuje wysokie walory artystyczne, być może wywodzące się z pracowni lwowskich rzeźbiarzy.
źródła: www.zabytek.pl, www.dzieje.pl
przygotowała: M. Szajuk
Galeria zdjęć
