Dożynki były czasem zabawy po trudach żniw. Zakończenie zbiorów celebrowano od niepamiętnych czasów. Gdy spichlerze wypełniły się zbożem, mieszkańcy wsi wyrażali swoją radość przez urządzanie ceremonii i zabaw, podczas których dziękowano za zbiory. Święto plonów w Polsce ma bardzo długą i bogatą tradycję, od dawnych słowiańskich tradycji po dzisiejsze chrześcijańskie ceremonie.
Dożynkowym przewodniczą Starosta i Starościna dożynkowi. Podczas dożynek najpierw wnoszono wieńce dożynkowe wykonane z kłosów zbóż, owoców, warzyw, polnych kwiatów, które symbolizowały zebrane plony oraz urodzaj. Następnie Starosta i Starościna wręczali bochen chleba upieczonego z mąki pochodzącej z ostatnich zbiorów Gospodarzowi dożynek, który przyjmował go. Po ceremonii przejęcia wieńca rozpoczynała się biesiada, w której brali udział wszyscy mieszkańcy wsi.
Z czasem chłopi, zwłaszcza ci zamożniejsi, zaczęli obchodzić święto plonów we własnym gronie, pomijając ziemian. Była to manifestacja odrębności i dumy chłopskiej. Wielowiekowa tradycja dożynkowa przetrwała do dnia dzisiejszego. Jest ona zwieńczeniem całorocznego trudu rolnika zakończona zebraniem płodów.
Mimo, że nie wszystkie elementy dawnych dożynkowych obrzędów występują dzisiaj, jednak corocznie są kultywowane przez lokalne społeczności wsi.
przygotowała: M. Szajuk
Zapraszamy do obejrzenia zdjęć z obchodów ŚWIĘTA PLONÓW w Gminie Grabowiec w latach osiemdziesiątych XX w.
Galeria zdjęć
